πυροτεχνικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην τέχνη τού πυροτέχνη

2. το θηλ. ως ουσ. η πυροτεχνική

η πυροτεχνουργία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρ, πυρός + τεχνικός. Η λ. μαρτυρείται από το 1766 στον Ν. Θεοτόκη].